Günler olmuş...

Aylar olmuş...

Kimsesiz...

Sessiz...

BiHaber!...

,,,


Varlığımı duyurmak istedim!...






,

...SSsuspus olsa herşey...

...kimse konuşmasa...

...bırakın gözlerde konuşmasın...

...anlamlarını yitirdi onlarda!...

...kapatılsın gözler...

...ve...herşey sessiz sedasız...

...sus-pus...

....zin-nur.....

Insan nasıl korkmasın ki
Olmazmı hiç insanın korkuları ?

Bir çocuk edasıyla korkmazmı hiç?

Ürpermezmi hiç?

Insanlardan emin olabilirmi

Onların vefasına güvenebilirmi

Sözlerine inanabilirmi

Ya hiç bırakmayacaklarına

Ya hep seveceklerine?

tam gönülden tatmin olabilirmi?

Insanlardan korkmalı insan, insandan korkmalı. . .!

Anladım ki,
Kalpler ancak O'nu anınca huzura kavuşuyor.

‘Dikkat edin, Kalpler ancak Allah’ı zikretmekle tatmin olur’ (Rad suresi, 28)

Anladım ki,
O sürekli yaratma halinde...

"Göklerde ve yerde bulunan herkes, O’ndan ister. O ise, heran yaratma halindedir." (Rahman Suresi, 29)

Anlamazdım önceleri neyi ne zaman yaratıyor?
Zaten herşey dünyada dört dörtlük.

Anladım ki,
aldığımız nefes bile onun yaratmasıyla "ol" demesiyle oluyormuş...

Anladım ki,
bu dünyada herşeyin herkesin bir görevi varmış ve hiç birşey başı boş değilmiş.

"Biz gök ile yeri ve aralarındaki şeyleri, boş bir eğlence için yaratmadık." (Enbiyâ Suresi, 16)

Anladım ki,
onun izni olmadan "insâallah" demeden hiç birşey olmazmış

"O'nun ilmi dışında bir yaprak bile düşmez" (En'am Suresi,59)

Allahım,
Seni anlamak ne güzel.. .

zinnure

Insan inandığı birseyi yapamayınca ne büyük kayıp imiş.
Insanın en büyük kayıbı bildiğini yapamaması imiş..Ne gam!?

"Birçok insan müziği içindeyken ölüyor" Ingilizlerin Sözü

Insanın içinde mükemmel bir keman, ney vs yeteneği vardır ama bazısı o yeteneği cikartmaz ya o yeteneğe değer vermediği için yada büsbütün kendine değer vermediği için.

Kimisi o yeteneğin farkına varmadan hayata gözlerini yumar.
Kimiside... o yeteneğin farkına varır hatta o yeteneği kullanmak için büyük mücadele verir lakin hayatın o akılalmaz cilveleri, engelleri izin vermez.

.
.
Ücüde ne gam!..
zinnure

Insan görünen büyük bir sır ama asıl sır içinde gizli ve görünmez. Insan o görünmezin yanında bir hiç. Cünkü herkes anlayamaz o sırrın değerini. Bu değerli sır sözde küçük özde büyük gönlün, kalbin, yüreğin, canın minik bir parçanın içindedir.
Bu sır bir kâinat taşır icinde.
Gönül ebede kadar o sırrın peşindedir.
Lakin nazlıdır seçicidir herkese yer vermez verdimide kolay kolay çıkarmaz.
Bazen yer verdiğni sanır insan, ama o beşer elbet şaşar. Ama Gönül şaşmaz o çok iyi bilir, biraz başı buyruktur pek inattir. Bazende insan birini çikarmak ister ama gönül hiç söz dinlemez.
Gönül güzele bakar bu doğru ama el, yüze bakmaz gönül ikizini arar gönül güzelliğini arzular.
Tek çiçekle bahar olmaz diyenlere inat, gönül baharını tek çiçekle ister. Başka bahar başka çiçek istemez.
Çiçeğin geldiği gün gönül baharını yaşamaya başlar. Onu sarar soldurmaz kimseyle paylaşmaz.
O dokunulmamış en saf duyguları ona verir terdddütsüz feda eder.
Işte o zaman gönül sırrını anlamaya bir adım atar. Ama tam cözemez.
Cözemez çünkü aşkı tam yaşamamıştır henüz.

Gönlünün Leylasına ulaşmış ne mutlu...

Birde aşkın son durağı var;

O'da Mevlaya inkilap eden ilah-i aşk..

Asıl sır işte O, onu tadan sır aşıkkâr olur gönülde.

Küçücük Gönül öyle bir yer ki öyle bir güçe sahip ki, arayana ve isteyene aşkın en ağrını taşır.
Velhasıl kelam Mevlana ne güzel söylemiş:

"Gönül öyle bir yerdirki Dünya sığmaz"....

zinnure